Ik werd wakker rond 9:30u, want ik werd gebeld door papa: ze stonden voor mijn deur! Eigenlijk hadden we afgesproken dat we elkaar zouden zien rond 16u, na mijn presentatie op de uni, maar ze konden gewoon niet wachten haha. Ze zagen er nogal uit als zombies moet ik zeggen, begrijpelijk na die lange reis, maar ik vond het wel een beetje grappig eigenlijk. Gekletst in de keuken en ontbijt geserveerd aan de hongerige mondjes. Rond 11u kickte ik ze eruit, want ik moest binnenkort gaan en wilde mijn presentatie nog even kort doornemen. Na mijn pharmacology tutorial, waar ik erg lang naar allerlei presentaties luisterde (sommigen waren letterlijk van hun briefje woord voor woord aan t voorlezen??), ging ik snel over de halve campus lopen om het chemistry gebouw te bereiken voor mijn presentatie. Eventjes met Charlotte doorgenomen en wat gekletst en toen was het onze beurt! Op zich wel een fijne set up, gewoon in de hal, met zijn tweeën een poster presenteren voor één professor die naar ons luisterde en vragen stelde. Het ging goed! Het presenteren zelf en het beantwoorden van de vragen ging allebei soepel, op een enkele vraag na. Daarna nog even kort met iemand van lab gekletst en een laatste check voor mijn HIRACs gedaan (was nog wat gedoe mee, maar goed, opgelost nu) en toen naar buiten gegaan want het was ongeveer 16u en de poppetjes (papa, mama, Arthur) zouden dan buiten mijn gebouw staan. Nou, dat was niet helemaal zo, ze hadden zich verslapen ahahah. Dus even gewacht en toen zag ik ze uiteindelijk aanlopen. Ik gaf hen een hele campustour, van het begin van de Eastern Avenue, tot het Chemistry gebouw, Fisher cafe (waar we natuurlijk even een pie moesten halen voor energie) en library, the Quadrangle, Manning, graffiti tunnel, holme, courtyard cafe, de ovals, Charles Perkins Centre en Victoria park en toen was de pap wel op. Ik voelde me toerist op mijn eigen campus met fotograaf papa die elk gebouw wel op de foto heeft, een heleboel ‘ga maar even daar staan’ ook.
Na de campus tour was het tijd om mijn kamer nog even te bekijken. Ze hadden ook cadeautjes meegebracht vanuit Nederland: Lego plantjes en een zak pepernoten hihi, lief. Ik keek er al naar uit om de Lego te gaan bouwen. Arthur zat op mijn bed en viel spontaan in slaap, ik heb hem nog nooit zo moe gezien. Dus maar snel de deur uitgegaan om ergens te gaan avondeten. Met de bus naar Newtown gereisd (10 min). Mama en Arthur waren verbaasd toen ik zei dat je de bus moet stoppen door je arm uit te steken haha, als je dat niet doet, rijdt die gewoon door! Bij een Indiaas restaurant gegeten, op zich wel lekker maar niet heel geweldig ofzo. Mama’s ogen vielen halverwege ons gesprek dicht haha. De bus terug was gedoe, ik dacht ik ga wel mee met hun bus (hun hotel is vrij dichtbij mijn huis), maar papa had een nogal abstracte app en blijkbaar verkeerd gelezen wanneer die bus nou zou komen (zou pas na halfuur zijn bleek later), dus uiteindelijk maar met zijn allen een van mijn bussen genomen na 20 minuten wachten op die andere bus… Tijdens het lopen merkte ik hoe gewend zij zijn aan rechts lopen en ik aan links lopen haha. Thuis een van de Lego plantjes gemaakt yeey.










De toeristen zijn bijna weer in Sydney. Nog ongeveer 100 km. En nog meer toerist geworden, want nu met grote Australische hoed 🙂 Of kan dat niet in Sydney, Carmen?