’s Ochtends naar ‘The Hat House’ gegaan, een winkel waarbij de eigenares de moeder was van een vriendin van ons. Het was best een leuke winkel, allerlei kunstwerkjes, planten, hoeden natuurlijk en souvenirs. Ik heb een krokodillen magneetje met plaatsnaam (Mareeba) gekocht. Daarna even naar een ontbijtplekje gegaan, dit keer reed ik! Het was niet echt een lang stuk ofzo, dus niet heel spannend. Automaat rijden is echt een heel stuk makkelijker dan schakel, ook geen hellingproefstress, crazy. Volgens mij ging het aan de linkerkant blijven best prima ook. Na een lekkere avo toast gingen we (met wat haast) rijden naar de krokodillentour, met een kleine pitstop omdat we overtuigd werden door een reclamebord aan de weg voor de ‘Golden Mango Winery’. Zelfs er voor omgedraaid want we waren er per ongeluk voorbij gereden oeps. Daarna dus met nog iets meer haast naar de krokodillentour gereden, maar we hebben het (net) gehaald, zelfs met alle werk-aan-de-weg-tegenslagen.

De krokodillentour was leuk! Flink ingesmeerd want ik zat in de felle felle zon. We zijn niet gehapt door de krokodillen, t zijn nogal rustige beessies (maar ga er niet mee zwemmen, dan is t wat minder leuk). De tourgids bracht ons naar de gewoonlijke plekjes van iets van vijf krokodillen en hielp ons hen te zien. Hij kon ze heel goed spotten en herkende zelfs per gezicht wie wie was. Ook twee tree frogs en een paar egrit vogels gezien, die gek genoeg nooit echt door krokodillen worden opgepeuzeld, of tenminste ik dacht dat de gids dat zei. Hij vertelde ook over ‘salties’ en ‘freshies’, typisch Australisch weer met de afkortingwoorden. Saltwater crocs = gevaarlijk, freshwater = onschuldig, tenzij je ze irriteert natuurlijk. De overheid houdt ervan om krokodillen steeds de schuld te geven als er een incident is, vertelde hij, maar eigenlijk wordt het vaak veroorzaakt door mensen die denken dat ze de hele wereld bezitten en gaan zwemmen op plekken waarvan bekend is dat er krokodillen leven. Hun leefgebied is niet jouw plezierbestemming.

Na de tour naar een ice cream plekje gegaan, waar Cynthia en ik mango kulaff deelden, lekker! (En duur, maar goed, t is vakantie). Het was best een mooi plekje met allerlei mooie planten/bomen: dracaena, ananas, banaan, fake bird of paradise, palmen, etc. De fake bird of paradise kende ik nog niet, maar hij leek heel erg op de echte bird of paradise maar het blad had een andere dikte dan ik gewend ben, even opgezocht en het was dus een ‘neppe’ versie ervan (wel echte plant).

Daarna naar een aantal rainforest boardwalks gegaan en daar mooi gekeken/rondgewandeld. Het was allemaal tiptop aangelegd met houten planken. Al vind ik de geitenpaadjes normaal gesproken leuker. Natuurlijk weer heel veel herkenbare planten gezien (strelitzia, musa, areca, palm, klimplanten, varens, boomvarens, string of pearls, fan palms). Ook door de mangrovebossen gelopen, cool dat dat gewoon onder water staat en nog wel goed groeit! Ik ben fan van de fan palms, oke sorry, slechte grap, maar ze maken wel mooie silhouetten met de lucht. Samengevat, oudste regenwoud ter wereld, was heel mooi, wel minder felgekleurd en minder vogels dan ik had verwacht, maar alsnog heel mooi. Ook leuk om bomen om mekaar heen te zien kronkelen. En wat zou een vakantiebestemming zijn zonder andere Nederlanders te horen, ja hoor, daar waren ze, echt reisvolk i guess. Ook twee strandjes nog bekeken en een kokosnoot gevonden! Cailene maakte hem open, maar hij was helaas rot : (

Nog wat rondgereden en toen maar eens naar ons volgende hostel gegaan in Cape Tribulation om in te checken, of nou ja hostel, meer een soort camping met huisjes. Er waren wat interne problemen ofzo, dus het duurde nogal ff voordat we naar binnen mochten, wat wel een beetje vervelend was, want we waren allemaal nogal moe. Tijdens het wachten nog even met Cynthia gepoold voor de grap en daarna een plekje gaan zoeken om te eten. Aangezien ons hostel/camping letterlijk in het regenwoud was, was de enige eetplek een andere camping in de buurt ahaha. Daar een lekkere burger gegeten. Ontdekt dat pizza met ranch eten een ding is in de VS. Interessant.

Voor de grap in het donker – en dan bedoel ik echt pikkedonker, want in het regenwoud komt weinig licht door het bladerdek – een weggetje opgereden om naar de sterren te kijken, maar was niet echt zo heel veel te zien en toen toch redelijk snel weer naar het hostel gereden want we vonden het een beetje een creepy plekje. Weer terug bij het hostel beetje ontspannen, opgefrist, gekletst en gaan slapen (Sunny had klassieke muziek opgezet aan het eind van de avond en we vielen in slaap voordat we de box uit hadden gezet haha).

Eén reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *